Vatanseverlik İle İlgili Hikaye

Şehit Ekrem

Ekrem  daha bir değişikti bu sabah. Ailesinden ilk kez ayrı kalmış ve vatani görevini yapmak üzere Şırnak’a gelmişti.  Komutanın “kalkın askerler sabah oldu” deyişi ile sıçrayıverdi birden. Oysa o  rüyasında anasının yaptığı sıcacık ekmekleri yiyor, sıcacık çayını yudumluyordu.  Şimdi bu güzel yemeği bölmenin zamanı mıydı be komutan deyiverdi içinden. Dışından diyecek hali yoktu ya. Deyiversin de sonuçları neler oluyor görürdü o zaman.  Askerlik görevinin ilk günüydü.  Hazırlık eğitiminden sonra eli silah tutmaya başlamış ve hiçbir şeyden korkmayan bir cengavere dönüşmüştü Mehmet oğlu Ekrem  Kamışlı. 

Vatanı için, namusu için,  geride kalanlar için bu görevi yapmaya  çok istekliydi Ekrem.   Düşmanlarla çarpışacaktı hem de hiç korkmadan, kaçmadan. Çünkü vatan için can vermeye dünden hazırdı Ekrem. Ama bir yandan da  memleket hasreti çöküveriyordu ansızın içine.  Dışardaki görev bitince herkes  yatmaya hazırlanmış, Ekrem ise vatan ile ilgili Yahya Kemal’in şu şiirini dinlemeye başlamıştı.

Günler kısaldı… Kanlıca’nın ihtiyarları

Bir bir hatırlamakta geçen sonbaharları.

Yalnız bu semti sevmek için ömrümüz kısa…

Yazlar yavaşça bitmese, günler kısalmasa…

İçtik bu nâdir içki’yi yıllarca kanmadık…

Bir böyle zevke tek bir ömür yetmiyor, yazık!

Ölmek kaderde var, bize ürküntü vermiyor;

Lâkin vatandan ayrılışın ıztırâbı zor.

Hiç dönmemek ölüm gecesinden bu sâhile,

Bitmez bir özleyiştir, ölümden beter bile.

Şiiri iyice içine çekip dinleyen Ekrem vatanı için daha çok çalışacağını, vatanını düşmana teslim etmeyeceğini söyledi içinden. Vatandan ayrı kalınsa ne olurdu acaba. Başka bir ülkenin egemenliği altında yaşamak kolay olmaz elbette deyiverdi. Onun için hemen yatağına sokuldu ve yatağında uyuyakaldı. Sabah olur olmaz patlama sesi ile uyandı bizim koca yürekli Ekrem Kamışlı. Babasının oğluydu o. Korkar mıydı patlamadan, silah seslerinden. Babası da vatan için, vatansever olduğu için şehit düşmemiş miydi Hakkari Yüksekova’da. Hemen dışarı çıktı Ekrem. Arkadaşları  ile birlikte başladı düşmanla çarpışmaya. Korkmuyordu, yılmıyordu vatan askerleri, vatan sevdalıları. Ekrem  sermişti yere çok sayıda düşmanları lakin  bir hainin onu arkasından vurması ile oracıkta şehit düşüvermişti Ekrem.

Tıpkı babası gibi o da şehadet şerbetini içmeye nail olmuştu.  Vatan içindi tüm bunlar, vatanseverlik içindi. Çünkü vatan için can vermek onun en büyük hayaliydi ve öyle de oldu. Çatışma sona erdikten sonra komutan  Ekrem ve birkaç arkadaşının  şehit olduğunu gördü. Gözlerinden kanlı yaşlar boşaldı komutanın. Koca yürekli delikanlılar dedi. Bu vatan size minnettar kalacak hep. Siz vatan için  canınızı verdiniz,  emanetlerinizi sonsuza kadar emanetimizdir dedi komutan. Ekrem’in cebinden çıkan Yahya Kemal’in şiirini okuyunca tekrar hüzünlendi ve o  şiiri cebine koyup yola koyuldu komutan. (Merve Hatip)

Tüm PDF Testler

Tüm Deneme Sınavları

Facebook  Paylaşım Grubumuz

İnstagram Takip