Mehmet Akif Ersoy’un Kişilik Özelliklerini Yazınız
Metinden Hareketle Mehmet Akif Ersoy’un Kişilik Özelliklerini Yazınız. Mehmet Akif Ersoy’un kişilk özelliklerini yazın.
Mehmet Akif Ersoy’un Kişilik Özelliklerini Yazınız.
İstiklal Marşı’nın yazarı Mehmet Akif Ersoy Türk Milleti’nin kalbinde kalıcı iz bırakmıştır. O milletinin bağımsızlığına, özgürlüğüne ne kadar düşkün olduğunu milli marşımızda ifade etmiştir. Mehmet Akif Ersoy’un kişilik özellikleri şunlardır:
* Vatanını ve milletini çok seven gerçek bir vatansever ve iyi bir şairdir.
* Yazdığı İstiklal Marşı’na karşılık tek bir kuruş dahi talep etmemiştir. Çünkü o vatan sevgisi için yazılmış bir eserin para ile ölçülemeyeceğini söyleyen şahsiyet sahibi bir insandır.
* Yazdığı bu güzel marş karşısında kendisini alkışlayanlardan utanmış ve hemen salonu terk etmiştir. Bu da onun ne kadar mütevazı ve ne kadar alçak gönüllü bir insan olduğunun göstergesidir.
* Vatanı için yazdığı Milli Marş için günlerce uyumayan, nefsine düşkün olmayan bir insandır. O vatan aşkını ruhunun derinliklerinde hisseden bir üstattır.
* Güzel ahlaklı bir insandır.
* Kuvvetli bir benliğe sahip olan Mehmet Akif Ersoy milli değerlerine sahip çıkan bir insandır.
* Bilgili, kültürlü bir kişilikti ve tevazu sahibiydi.
Not: Mehmet Akif Ersoy’un milletine armağan ettiği İstiklal Marşı’na bir göz gezdirelim:
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal…
Hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
‘Medeniyet!’ dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana va’dettigi günler hakk’ın…
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri ‘toprak!’ diyerek geçme, tanı:
Düşün altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi, şudur ancak emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.
Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden na’şım;
O zaman yükselerek arsa değer belki başım.
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklal!
Henüz yorum yapılmamış.